Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑ ΚΑΛΑ, ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ;;;;

Ας βρεθεί ένας λόγος να ΜΗΝ είμαστε στους δρόμους. Εντεινόμενη καταστολή, εργασιακή ανασφάλεια, δολοφονίες μεταναστών, σχολεία-φυλακές, γριποτρομοκρατία, βιτριόλι και τα κεφάλια μέσα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει....

Έχει γεμίσει ο τόπος αστυνομία. Σε σταθμούς τρένων, στο δρόμο, σε κάθε γωνία, αμφισβητείται το δικαίωμά μας να κυκλοφορούμε χωρίς να είμαστε υπόλογοι στο ποιοι είμαστε και το γιατί υπάρχουμε .Φαινόμενα μαζικών εξακριβώσεων και προσαγωγών αποτελούν μέρος της καθημερινότητας μας. Ταυτόχρονα, μας παρακολουθούν με κάμερες από παντού. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στα δικαστήρια μοιράζονται υπερβολικές ποινές σε αγωνιστές σε μια προσπάθεια να ποινικοποιηθεί η ριζοσπαστική δράση. Γίνονται επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους (Φάμπρικα Υφανέτ, Buena Ventura, στέκι μεταναστών στα εξάρχεια, κ.α.,) και σε συνδικαλίστριες (Κ. Κούνεβα, Βενετία Μανωλοπούλου).

Τα πογκρόμ κατά των μεταναστών συνεχίζονται. Πρόσφατο παράδειγμα ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στο ΑΤ Νίκαιας. Στις αντιδράσεις του κόσμου, το κράτος απάντησε όπως ξέρει καλύτερα. Με δακρυγόνα και προσαγωγές. Και η ιστορία συνεχίζεται, με εξευτελιστικές αναμονές για πράσινη κάρτα και εργασία χωρίς πληρωμή και με κίνδυνο απέλασης, με “λαμπρό” παράδειγμα αυτό της Μανωλάδας.
Ας περάσουμε στα εργασιακά, τα οποία μπορούμε να συνοψίσουμε στο εξής: “Δούλευε και μαύρα ρε, γιατί που θα ξαναβρείς δουλειά!” Απολύσεις λόγω “κρίσης”, και δάνεια στις τράπεζες για να μη χρεοκωπήσουν και χεστεί η φοράδα στ'αλώνι.

Και για να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά, το κράτος προτείνει μαζικούς εμβολιασμούς.

Εμείς όμως δε μασάμε.

Ο Δεκέμβρης έγινε Γενάρης, Φλεβάρης, Μάρτης και ξανά Δεκέμβρης.

Παρόλο που η εκάστοτε εξουσία προσπαθεί να μετατρέψει την κοινωνική οργή σε επετειακή φιέστα, κάτι που το θυμόμαστε μια φορά το χρόνο, για μας ο χρόνος δεν έχει σταματήσει. Καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές, αυτόνομα σωματεία, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, και κόσμος στο δρόμο μας θυμίζουν αυτό που ούτως ή άλλως δεν ξεχνάμε. Οτι υπάρχει ένας άλλος τρόπος να διαχειριζόμαστε τις ζωές μας μακρυά από κόμματα, και ιεραρχία, χωρίς διαμεσολάβηση, πρόσωπο με πρόσωπο, με άμεση δημοκρατία, με άμεσες δράσεις.
Ότι μόνο αν επικοινωνήσουμε τις αρνήσεις μας και αντισταθούμε σε ο,τι μας καταπιέζει θα καταφέρουμε να αλλάξουμε κάτι, να ζήσουμε το παρόν μας με βάση τις επιθυμίες μας.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!!!!

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΕΓΝΑΤΙΑΣ 122 ΣΑΒΒΑΤΟ 5/12 ΣΤΙΣ 19.00

ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 6/12, ΣΤΙΣ 12:30, ΚΑΜΑΡΑ.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΑΤΡΟΥ
katalipsisxolistheatrou.blogspot.com